Samochód Syrena R20, o którym będzie tutaj mowa to byłe auto mojego dziadka, które 8 lat temu zostało sprzedane razem z gospodarstwem. Trochę mnie ten fakt męczył, aż w końcu wymęczył. Wiedziałem, że nowi właściciele średnio są zainteresowani praktycznym użytkowaniem tego auta, więc szansa była (zakłądając, że przez 8 lat auto nie było kurnikiem). Jako, że Syrena stała w połowie drogi między Kielcami, a moim rodzinnym Sandomierzem, po styczniowym superoesie postanowiłem spróbować szczęścia i w typowym biznesowym aucie - oklatkowanym Clio - pojechałem na handle. Nikogo w domu nie było, pocałowałem klamkę 
Druga próba po superoesie w lutym, tym razem już zastałem właścicieli, pogadaliśmy zostawiłem namiar na siebie. Następnego dnia o 10 dostaję telefon, że się zdecydowali sprzedać - telefon, laweta - JADZIEM PO TO!No i jest
Auto przez 8 lat nie zniszczało bardzo względem tego co ja pamiętałem. Przez cały czas od roku 1974 auto było garażowane i nie używane w zimę. Dzięki temu spód jest w lepszym stanie niż mój 10 letni Ford, wszystkie śruby super się odkręcają nic nawet nie jest zapieczone - to je to.
Przed majówką podjąłem próbę odpalenia maszyny. Wymiana cewki + benzyna ekstrakcyjna do garów i... ŻYJE
A teraz czas to rozebrać... Lista rzeczy do zrobienia długa, narazie planem jest, aby silnik odzyskał MOC, bo to podstawa 
Dlatego na pierwszy rzut idzie wymiana wydechu dziurawego jak sito i regulacja zapłonu na tip top. Trochę nie mam jeszcze pomysłu na nadwozie, ale najpierw niech zacznie jezdzic jak należy. 
Przeglądając to forum uzyskam na pewno wiele odpowiedzi na nowe dla mnie tematy syrenowskie, ale pewnie i jakieś autorskie problemy wymyślę, więc będę je tutaj zamieszczał
Poza tym też mam w domu Clio!
